Hervormde Oude of Andreaskerk - Witte kerk

In gebruik

(Kerk)gebouw

De kerk is gebouwd in de 14e eeuw als kruiskerk. De kerk is de beeldbepalende kerk aan de Boulevard.

Zelfstandige RK parochie vanaf 1461.

In de 17e eeuw kwam de kerk aan zee te staan (stormen)

In 1572 (Tachtigjarige Oorlog) is de kerk bijna verwoest.

Bij de herbouw van 1580/90 is de vroegere indeling losgelaten.

Bord met de Geloofsbelijdenis uit 1611 en een Tiengebodenbord uit 1743.

In 1709 is de kerk vergroot.

In 1887 is ze verkocht en kreeg ze een pakhuisfunctie en is in 1890 verkocht aan Rederij Katwijk.

In 1887 is de Nieuwe Kerk geopend (zie daar).

In 1921 is de kerk teruggekocht, in 1923/24 gerestaureerd en uitgebreid. De kerk is in 1924 weer als kerk in gebruik genomen.

In 1991 is begonnen met de restauratie van de kerk. Allereest restauratie van de toren.

Er lijkt verkeerde witte verf te zijn gebruikt. Op de binnenmuren stond schimmel. De witte verf is weggebikt en begin maart 2010 stond de kerk er een beetje rood gevlekt bij.

Op 23 juni 1992 is de kerk weer in gebruik genomen samen met de gerestaureerde Nieuwe kerk (zie daar).

PKN-kerk.

De kerk is de laatste jaren vlekkerig beige in plaats van wit. Dat komt doordat de kerk enkele jaren gelegen van een zogenoemde kaleilaag is voorzien. Dat was nodig omdat de muren van dit monument doordrenkt waren van vocht en zout. Dat was veroorzaakt door de dikke dichte verflagen aan de buitenkant, waardoor die muren niet meer konden ademen. Dat had grote gevolgen voor zowel de buiten als binnenkant van de kerk. Het pleisterwerk aan de binnenkant viel er met brokken tegelijk af. Enkele jaren geleden is besloten om eerst de dikke verflaag van de buitenmuren te verwijderen en die vervolgens een jaar te laten luchten. Daarna zijn de buitenmuren van een zogenoemde kaleilaag voorzien, een dunne laag kalkpleister. Die afwerking beschermt tegen regen en heeft van binnenuit de beste ‘damp-openheid’ en mogelijkheid om zouten op te nemen en door te laten. Zolang het proces van zoutopname en vocht verdamping gaande is, blijven de muren verkleuren. Dat stopt pas als de vochthuishouding in de muur in evenwicht is. Wanneer een stabiele situatie is bereikt en een afwerklaag over de kalei kan worden aangebracht is nog niet vast te stellen.