Pieterskerk Waalse Hervormde Gemeente - Eglise Wallonne Hoofdorgel

In gebruik

(Kerk)gebouw

De Pieterskerk, het oostelijk deel van het kerkenkruis, is de best bewaard gebleven. Kerk van bisschop Bernold. Deze kapittelkerk "zuilenbasiliek" werd gebouwd tussen 1040 en 1048.

Zijn prachtige torens zijn bij een storm in 1674 verloren gegaan.

Kerk met basilicale opbouw, het middenschip wordt verlicht door een vensterrij boven de zuilen. De kerk is gebouwd van tufsteen, alleen voor de zuilen met hun strakke teerling-kapitelen is zandsteen gebruikt, het koor en het dwarsschip hebben vroeg gotische kruisribgewelven. Het schip valt meteen op door zijn zuilen van rode zandsteen die uit één stuk vervaardigd zijn.

De kerk is op 1 mei 1048 ingewijd.

Op het laagkoor een Romaanse doopvont uit 1100.

Een kapittel is een half kloosterlijke gemeenschap van priesters (kanunniken) die geen zielzorg verrichten maar zich uitsluitend wijden aan de eredienst. Zij wonen niet in een klooster maar in huizen rondom de kerk.

Heel bijzonder is de crypt of onderkerk - door zuilen of pijlers gedragen en kunstig bewerkt - waarin de stenen grafkist van bisschop Bernold staat.

De noordelijke zijkapel heeft nog zijn Romaanse vorm. In de Gotische zuidelijke kapel, uit omstreeks 1310, is een deel van de tegelvloer uit die tijd te zien. Aan weerszijden van de treden naar het hoogkoor zijn vier reliëfs aangebracht, die tijdens de restauratie (1965) onder de grond teruggevonden zijn.

Eglise Wallonne - Waals Hervormde Gemeente sinds 1656.

Restauratie kerk in 1677.

In 1948 is de rode zandstenen sarcophaag van bisschop Bernoldus opgegraven en later in de cypte van de kerk geplaatst.

De Pieterskerk is een kruiskerk, de zijbeuken zijn lager dan het middenschip. De oorspronkelijke vlakke zoldering van het schip is vervangen door een houten tongewelf.

Restauratie kerk van 1967 tot 1970.

Op de scheiding van laag- en hoogkoor staan vier reliëfstenen uit ± 1170; ze werden in 1965 onder een oude tegelvloer ontdekt.