Oud Katholieke kerk - schuilkerk HH Laurentius en Maria Magdalena - Oppertse kerk

Afgebroken

(Kerk)gebouw

Kerk gebouwd in 1698 als RK kerk H Laurentius (zie daar).

Na de kerkscheuring in 1723 - het z.g. Utrechts Schisma - verviel de kerk aan de Oud Katholieken.

Nieuwe voorgevel is in 1882, na het slopen van enige oude panden, waarachter de oude, van 1698 daterende kerk schuilging, gebouwd naar het ontwerp van architect P.A. Weeldenburg, lidmaat van de oud katholieke kerk.

De voorgevel, opgetrokken van baksteen en deels bepleisterd, was ingedeeld in horizontaal blokverband met verdiepte voegen en lag in zijn geheel iets buiten de rooilijn van de aangrenzende bebouwing.Boven de muurzuilen brede lisenen die iets naar voren uitsprongen. deze rustten beneden op een borstwering en bovenaan droegen zij een zwaar hoofdgestel met een door consoles ingedeelde fries. De kroonlijst waarboven een fronton was geplaatst, was bekroond met een groot kruis.

Op een band het opschrift "Soli Deo Gloria". In het midden van de gevel een groot roosvenster.

Het onderste deel van de gevel vertoonde een stoere middenpartij, waarin de hoofdingang. Deze rondboogingang was afgesloten door twee zware deuren. Het bovenlicht was met siersmeedwerk verfraaid.

De kerk had een deftig interieur.

De kerkruimte was langwerpig en was door twee rijen vrijstaande pilaren met galerijen in een breed middengedeelte en twee smalle zijvakken verdeeld. Boven de lichtwanden was een brede kroonlijst aangebracht, die tevens het steunpunt was van een grote rijk geornamenteerde tongewelf.

Op de eerste galerij aan de westzijde, tegenover het priesterkoor bevond zich de speeltafel van het orgel, terwijl deze galerij ook door het zangkoor werd gebruikt.

De tweede galerij werd ingenomen door het orgel. De galerijen hadden een recht plafond.

Langs de zijwanden en langs de korte wand onder de galerijen waren gesloten donker eiken banken geplaatst die aansloten tegen een fraai paneellambrizering.

het meubilair bestond, behalve de reeds genoemde vaste banken, uit 130 stoelen, die in twee vakken in het midden waren geplaatst. Op de galerijen stonden enige losse banken, die later niet meer werden gebruikt.

de kerk werd 's avonds verlicht door twee grote elektrische koperen kaarsenkronen en 17 koperen wandarmaturen.

In het priesterkoor stonden drie altaren. Deze ruimte was van de kerkruimte geschieden door een kunstig gebeeldhouwde communiebank.

Monumentale preekstoel, vervaardigd door de Antwerpse beeldhouwer Willem Kerricx en bestond uit een ronde kuip met kwart-ronde trap en een groot klankbord. De balustraden van de kanseltrap waren, evenals het klankbord, rijkelijk getooid met kunstig snijwerk.

De kerk is in 1940 door oorlogshandelingen verloren gegaan.

Nieuwe kerk gebouwd in 1951 (zie daar).