Pater Clemens had de Sluiskillenaren Th.M. Fermont en V. Cortvriendt bereid gevonden om een voorlopig bouwcomité te vormen voor de bouw van een ziekenhuis. Het was in de jaren 1913/1914. De bisschop van Breda Mgr. Leyten had al toestemming gegeven voor de plannen. Op 8 juni 1914 was een vergunning verleend voor het bouwen van een zusterhuis. Nog dezelfde maand volgde de aanbesteding en de bouw nam spoedig een aanvang. Broeder Felix, een Capucijner pater, was de architect en broeder Fortunatus de uitvoerder. De Sluiskilse aannemers waren J. de Krijger en J v.d. Velde. Daar de bouw voorspoedig verliep was het huis klaar in mei/juni 1915. Pater Clemens verzocht de congregatie om op Sluiskil ook onderwijzeressen te huisvesten, maar kreeg daarvoor niet direct toestemming. Daar ging nog wat praten aan vooraf. |
Op 11 mei 1915 kwamen 6 zusters van het Heilig Hart naar Sluiskil. Dat was het begin van een groeiproces waaruit het St. Elisabeth Ziekenhuis is ontstaan. Het zusterhuis werd geopend op 11 mei 1915 door pater Stanislaus. |
Twee van de zusters, Catharina en Madeleine, namen de verpleging op zich. Zuster Paula nam de bewaarschool onder haar hoede en zuster Maria ontfermde zich over een naaischooltje voor meisjes die de school al hadden verlaten. De zusters Bernadette en Lucia verrichtten de huishoudelijke taken. |
In 1923 werd in de nis boven de voordeur het beeld van het Heilig Hart aangebracht. En een jaar later, 22 december 1924, was het ziekenhuis voorzien van elektriciteit. |
In 1926 werd het ziekenhuis door Het Rijk erkend. Zo kon men ook beginnen met het opleiden van verpleegsters. In 1927 vinden we dat de hoognodige medische apparatuur werd aangeschaft. |
In 1936 vond een belangrijke verbouwing plaats, zodat men sprak van het oude- en het nieuwe deel. Aanvankelijk kwamen er alleen rooms-katholieken patiënten voor verpleging, maar door de goede verzorging wilden steeds meer andersdenkenden daar verpleegd worden. |
In 1949 ging men op in een nieuwe stichting onder de naam Sint Elisabeth Stichting. In datzelfde jaar werd een nieuw beddenhuis gebouwd. Ook later werden nog verbouwingen en uitbreidingen aangebracht. In 1951 ontwierp het architectenbureau Siebers en Van Dael uit Breda een gloednieuw en hypermodern complex. In 1958 werd een directie- en personeelsaccomodatie gebouwd door Bouwbedrijf Sprangers uit Breda, en op de bestaande kraamafdeling werd werden twee etages gebouwd, die als ziekenkamers werden ingericht. |
In 1964 werd rechts van de cafetaria een nieuwe kapel gebouwd met aansluitend een nieuw onderkomen voor de zusters van de congregatie. De bisschop van Breda, mgr. G.H. de Vet, consacreerde het altaar in de nieuw gebouwde kapel, nadat hij het fraaie bouwwerk de avond ervoor al had ingezegend. |
In 1969 had opnieuw een naamsverandering plaats. De Sint Elisabeth Stichting werd omgevormd tot Stichting Elisabeth Ziekenhuis. |
In 1982 verliet de laatste werkende religieuze de verpleging van het ziekenhuis |
Er waren in de 80-er jaren plannen om een groot ziekenhuis in Terneuzen te bouwen. Een fusie van de ziekenhuizen in Zeeuwsch-Vlaanderen was het gevolg. Het ziekenhuis van Sluiskil kwam hierdoor geheel te vervallen. De verpleegstersflat werd later omgebouwd tot hotel. |
Op vrijdagavond 2 december 1988 luidde de kerkklok extra lang ten teken dat de laatste eucharistieviering in de kapel werd opgedragen. De kapelruimte, met de gebrandschilderde ramen en het beeldhouwwerk van Niels Steenbergen, werd voor de gemeenschap behouden door het opnemen van de kapel in de bouw van het aan de St. Elisabethlaan gelegen gemeenschapscentrum Het Meulengat. De plaats van dit monument staat op het parkeer- en entreegedeelte van de eerste bouw. |